Karlı kayın ormanında

Karlı kayın ormanında
Yürüyorum geceleyin
Efkarlıyım, efkarlıyım
Elini ver, nerde elin?

Memleket mi, yıldızlar mı
Gençliğim mi daha uzak...
Kayınların arasında
Bir pencere sarı sıcak

Ben ordan geçerken biri
"Amca, dese gir içeri"
Girip yerden selamlasa
Hane içindekileri

Yedi tepeli şehrimde
Bıraktım gonca gülümü
Ne ölümden korkmak ayıp
Ne de düşünmek ölümü

― Nâzım Hikmet, Yeni Şiirler

The beeches deep in snow,
I walk the dark woods
In sorrow, sorrow.
Your hand, where is your hand?

My country or the stars
Or my youth, what's farthest?
A window in the beech forest
Glows yellow-warm.

What if, as I pass by,
Someone calls me to come in
And I come in and bow deeply,
Greeting those inside the house.

I left my budding rose
In my city of seven hills.
There is no shame in dreading death
Or thoughts of dying